diakrytyczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

diakrytyczny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌdʲjakrɨˈtɨʧ̑nɨ], AS: [dʹi ̯akrytyčny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j  ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jęz. odróżniający
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikdiakrytycznydiakrytycznadiakrytycznediakrytycznidiakrytyczne
dopełniaczdiakrytycznegodiakrytycznejdiakrytycznegodiakrytycznych
celownikdiakrytycznemudiakrytycznejdiakrytycznemudiakrytycznym
biernikdiakrytycznegodiakrytycznydiakrytycznądiakrytycznediakrytycznychdiakrytyczne
narzędnikdiakrytycznymdiakrytycznądiakrytycznymdiakrytycznymi
miejscownikdiakrytycznymdiakrytycznejdiakrytycznymdiakrytycznych
wołaczdiakrytycznydiakrytycznadiakrytycznediakrytycznidiakrytyczne
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Znakiem diakrytycznym charakterystycznym dla alfabetu języka polskiego jest "ogonek" w literach: "ą" i "ę".
składnia:
kolokacje:
(1.1) znak diakrytyczny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. diakryt mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. διακριτικός (diakritikós)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=diakrytyczny&oldid=8048427”