despotyzm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

despotyzm (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[dɛsˈpɔtɨsm̥], AS[despotysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) polit. bezwzględna i nieograniczona władza, opierająca się na terrorze oraz nieprzestrzeganiu praw i wolności obywatelskich
(1.2) bezwzględne postępowanie, nieliczące się z nikim i niczym wymuszanie na innych swej woli
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) autorytaryzm, dyktatura, tyrania, reżim; pot. zamordyzm
(1.2) apodyktyczność, autokratyzm, autorytaryzm, despotyczność, dyktatura, tyrania
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) władza
(1.2) traktowanie
hiponimy:
(1.1) soldateska
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. despocja ż, despotia ż, despota mos, despotka ż, despotyczność ż
przym. despotyczny
przysł. despotycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
od pol. despota < gr. δεσπότης (despótēs) → pan, władca[2][3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „despotyzm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.