denazalizacja
denazalizacja (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌdɛ̃nazalʲiˈzaʦ̑ʲja], AS: [dẽnazalʹizacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. proces w wyniku którego zanikają samogłoski nosowe; zob. też denazalizacja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik denazalizacja denazalizacje dopełniacz denazalizacji denazalizacji / przest. denazalizacyj[1] celownik denazalizacji denazalizacjom biernik denazalizację denazalizacje narzędnik denazalizacją denazalizacjami miejscownik denazalizacji denazalizacjach wołacz denazalizacjo denazalizacje
- przykłady:
- (1.1) Regionalne anomalie w udźwięcznieniach czy denazalizacjach zależą bardziej od indywidualnego słuchu językowego danego człowieka i jego staranności niż od wpływu dialektu i spotyka się wśród ludzi z różnych stron.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) odnosowienie
- antonimy:
- (1.1) nazalizacja, unosowienie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) denazalization
- czeski: (1.1) denazalizace
- francuski: (1.1) dénasalisation ż
- włoski: (1.1) denasalizzazione ż
- źródła:
- ↑ Hasło „denazalizacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.