degno

degno (język włoski)

wymowa:

IPA: /'de.ɲɲo/

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) godny, godzien, wart (czegoś)

(1.2) godziwy, rzetelny

(1.3) książk. czcigodny

(1.4) książk. wystawny, okazały

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: degnare

odmiana:

(1.1-4) lp degno m, degna ż; lm degni m, degne ż

przykłady:

(1.1) Non sono degno che tu ti sacrifichi per me. → Nie jestem godzien, abyś poświęcił/-a się dla mnie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) degno di fiducia → godny zaufania

(1.2) un degno compenso → godziwa zapłata

(1.3) una degna persona → czcigodny człowiek

(1.4) un degno mangiare → wystawne jedzenie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. degnazione ż

czas. degnare, degnarsi

przym. degnevole

przysł. degnamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. dĭgnus

uwagi:

źródła: