dadaizm

dadaizm (język polski)

wymowa:

IPA: [daˈda^jism̥], AS: [dada^i ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: wygł.• epenteza i ̯ 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) szt. awangardowy kierunek literacko-artystyczny z lat 1916-1924; zob. też dadaizm w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dadaizm	dadaizmy
dopełniacz	dadaizmu	dadaizmów
celownik	dadaizmowi	dadaizmom
biernik	dadaizm	dadaizmy
narzędnik	dadaizmem	dadaizmami
miejscownik	dadaizmie	dadaizmach
wołacz	dadaizmie	dadaizmy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dada

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dadaista m

przym. dadaistyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. dadaïsme < franc. dada → ‘konik-zabawka’

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) dadaismo
• białoruski: (1.1) дадаізм m
• bułgarski: (1.1) дадаизъм m
• francuski: (1.1) dadaïsme m
• hiszpański: (1.1) dadaísmo m
• niemiecki: (1.1) Dadaismus m
• nowogrecki: (1.1) ντανταϊσμός m
• rosyjski: (1.1) дадаи́зм m
• turecki: (1.1) dadaizm
• ukraiński: (1.1) дадаїзм m
• węgierski: (1.1) dadaizmus

źródła:

dadaizm (język turecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) szt. dadaizm, ruch dada

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dada

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: