dźwięczny

dźwięczny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) o mocnym, harmonijnym, czystym brzmieniu

przymiotnik relacyjny

(2.1) jęz. wymawiany przy zsuniętych i drgających więzadłach głosowych

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dźwięczny		dźwięczna	dźwięczne	dźwięczni	dźwięczne
dopełniacz	dźwięcznego		dźwięcznej	dźwięcznego	dźwięcznych
celownik	dźwięcznemu		dźwięcznej	dźwięcznemu	dźwięcznym
biernik	dźwięcznego	dźwięczny	dźwięczną	dźwięczne	dźwięcznych	dźwięczne
narzędnik	dźwięcznym		dźwięczną	dźwięcznym	dźwięcznymi
miejscownik	dźwięcznym		dźwięcznej	dźwięcznym	dźwięcznych
wołacz	dźwięczny		dźwięczna	dźwięczne	dźwięczni	dźwięczne
stopień wyższy dźwięczniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dźwięczniejszy dźwięczniejsza dźwięczniejsze dźwięczniejsi dźwięczniejsze dopełniacz dźwięczniejszego dźwięczniejszej dźwięczniejszego dźwięczniejszych celownik dźwięczniejszemu dźwięczniejszej dźwięczniejszemu dźwięczniejszym biernik dźwięczniejszego dźwięczniejszy dźwięczniejszą dźwięczniejsze dźwięczniejszych dźwięczniejsze narzędnik dźwięczniejszym dźwięczniejszą dźwięczniejszym dźwięczniejszymi miejscownik dźwięczniejszym dźwięczniejszej dźwięczniejszym dźwięczniejszych wołacz dźwięczniejszy dźwięczniejsza dźwięczniejsze dźwięczniejsi dźwięczniejsze
stopień najwyższy najdźwięczniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najdźwięczniejszy najdźwięczniejsza najdźwięczniejsze najdźwięczniejsi najdźwięczniejsze dopełniacz najdźwięczniejszego najdźwięczniejszej najdźwięczniejszego najdźwięczniejszych celownik najdźwięczniejszemu najdźwięczniejszej najdźwięczniejszemu najdźwięczniejszym biernik najdźwięczniejszego najdźwięczniejszy najdźwięczniejszą najdźwięczniejsze najdźwięczniejszych najdźwięczniejsze narzędnik najdźwięczniejszym najdźwięczniejszą najdźwięczniejszym najdźwięczniejszymi miejscownik najdźwięczniejszym najdźwięczniejszej najdźwięczniejszym najdźwięczniejszych wołacz najdźwięczniejszy najdźwięczniejsza najdźwięczniejsze najdźwięczniejsi najdźwięczniejsze

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dźwięczny		dźwięczna	dźwięczne	dźwięczni	dźwięczne
dopełniacz	dźwięcznego		dźwięcznej	dźwięcznego	dźwięcznych
celownik	dźwięcznemu		dźwięcznej	dźwięcznemu	dźwięcznym
biernik	dźwięcznego	dźwięczny	dźwięczną	dźwięczne	dźwięcznych	dźwięczne
narzędnik	dźwięcznym		dźwięczną	dźwięcznym	dźwięcznymi
miejscownik	dźwięcznym		dźwięcznej	dźwięcznym	dźwięcznych
wołacz	dźwięczny		dźwięczna	dźwięczne	dźwięczni	dźwięczne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) jasny, klarowny

antonimy:

(1-2) bezdźwięczny

hiperonimy:

(1.1) czysty, głośny, wysoki

hiponimy:

(1.1) kryształowy, melodyjny, metaliczny, mosiężny, perlisty, spiżowy, srebrny

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dźwięczność ż, dźwięk mrz, dźwiękowiec mos, dźwięczenie n, dźwięknięcie n

czas. dźwięczeć ndk., dźwięknąć dk.

przym. dźwiękowy, dźwiękliwy

przysł. dźwięcznie, dźwiękowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) resonant, ringing, sonorous, tinkly, vibrant, vocal; (2.1) sonant, voiced
• bułgarski: (1.1) звучен
• francuski: (1.1) sonore
• hiszpański: (1.1) sonoro
• jidysz: (2.1) שטימיק (sztimik)
• niemiecki: (1.1) wohlklingend, wohllautend, klangvoll, sonor; (2.1) stimmhaft
• portugalski: (1.1) sonoro
• rosyjski: (1.1) зво́нкий, зву́чный; (2.1) зво́нкий
• słowacki: (1.1) znelý; (2.1) znelý
• słoweński: (1.1) doneč
• włoski: (1.1) sonoro

źródła: