dôwôcz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dôwôcz (język kaszubski)[edytuj]

wymowa:
IPA[dɞvɞt͡ʃ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gram. celownik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) datiw, skrót Dw.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: nazéwôcz (nominatiw, Nz.) • rodzôcz (genytiw, R.) • dôwôcz (datiw, Dw.) • winowôcz (akùzatiw, Wn.) • narzãdzôcz (jinstrumental, Nrz.) • môlnik (lokatiw, Ml.) • wòłiwôcz (wòkatiw, Wł.)
(1.1) zobacz też: Aneks:Język kaszubski - przypadki
źródła: