czterdziesty

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czterdziesty (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ʧ̑tɛrʲˈʥ̑ɛstɨ], AS[čterʹʒ́esty], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik odliczebnikowy[1]

(1.1) od 40
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Podstawą prawną zatrzymania podejrzanego przez Policję jest art. 244 kpk (= artykuł dwieście czterdziesty czwarty kodeksu postępowania karnego).
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czterdziestka ż
licz. czterdzieści, czterdzieścioro
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
W klasycznej terminologii wyraz ten jest uznawany za liczebnik porządkowy[2], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 40
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.