czkać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czkać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ʧ̑kaʨ̑], AS[čkać] ?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) wydawać ustami charakterystyczny dźwięk na skutek skurczów przepony; mieć czkawkę
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) reg. pozn. wiukać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czkanie n, czkawka ż
czas. czknąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: