czerstwy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czerstwy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʧ̑ɛrstfɨ], ASerstfy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) o chlebie nieświeży, suchy
(1.2) o chlebie daw. gw. (Poznań)[1] świeży
(1.3) o człowieku krzepki, zdrowy, gw. (Poznań) zdrowy, żwawy, młody[2]
odmiana:
przykłady:
(1.3) Nie bardzo już młoda, ale czerstwa i żwawa, trochę, zanadto otyła, jednak zgrabna […][3]
składnia:
kolokacje:
(1.3) czerstwy staruszek
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czerstwość ż
przysł. czerstwo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Współcześnie używane znaczenie słowa „czerstwy” zostało przeinaczone ze względu na zmiany w postrzeganiu i produkcji chleba. Dawniej słowo „czerstwy” znaczyło 'zdrowy, dobrze trzymający się'. Chleb pieczony dawniej spożywany był dopiero na drugi dzień lub nawet po kilku dniach. Taki „świeży” bochenek prosto z pieca uważany był za niezdrowy (tak jak obecnie ciasta). A że smaczny, to można by go za dużo zjeść – co na pewno nie było ekonomiczne. Obecnie chleb kupujemy prosto ze sklepu/piekarni jeszcze ciepły, a po kilku dniach (ze względu na różne dodatki i spulchniacze) staje się twardy i nie do jedzenia. Dlatego określenie „czerstwy” jako chleb mający kilka dni, czyli przetrzymany, zmieniło swoje znaczenie z dobrego na złe.
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „czerstwy” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 256.
  3. E. Orzeszkowa: Hekuba.