czczy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czczy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ʧ̑ːɨ], AS[•čy], zjawiska fonetyczne: gemin. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) głodny, pusty
(1.2) przen. pusty, próżny, nic nie znaczący, bezcelowy
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Jelito czcze zawdzięcza swą nazwę faktowi, że w martwym ciele jest zwykle czcze, czyli puste.
(1.2) Ograniczamy się na ogół w wyrażaniu miłości do czczych deklaracji, wierząc naiwnie, że słowa zastąpią czyny[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) pić / jeść na czczy żołądekjelito czcze
(1.2) czcza gadanina • czcze obietnice • czcze pogróżki • czcze wysiłki
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. czczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.pol. tszczy < prasł. *tъščь < praindoeur. *tweskʷ-
Być może słowo to stało się źródłem dla frazy pol. do cna[2].
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wojciech Eichelberger, O co pytają dzieci? : o miłości i wychowaniu, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „do cna” w: Poradnia językowa PWN.