czary

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czary (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʧ̑arɨ], ASary] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) magiczne obrzędy[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) magia, urok; st.pol. gusła
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czar m, czarownictwo n, czarownik m, czarowniś m, czarownica ż, czarowanie n, czarodziejka ż
czas. czarować ndk.
przym. czarowny, czarujący
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „czary” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.