czarujący

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czarujący (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌʧ̑aruˈjɔ̃nʦ̑ɨ], ASarui ̯õncy], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od: czarować

przymiotnik

(2.1) uroczy, pełen wdzięku, urzekający, ujmujący
odmiana:
(1-2)
przykłady:
(2.1) Ona jast tak czarującą kobietą.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czarownictwo n, czar m, czary nmos, czarowność ż, czarowanie n, zaczarowanie n, odczarowywanie n, odczarowanie n, czarodziejka ż
czas. czarować ndk., zaczarować dk., odczarowywać ndk., odczarować dk.
przym. czarowny
przysł. czarująco, czarownie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: