człowieczy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

człowieczy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ʧ̑wɔˈvʲjɛʧ̑ɨ], AS[ču̯ovʹi ̯ečy], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przest. dotyczący człowieka, należący do człowieka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Taki to człowieczy los, taka jego dola.
składnia:
kolokacje:
(1.1) człowieczy los • człowiecza dola
synonimy:
(1.1) ludzki
antonimy:
(1.1) anielski, boski, diabelski, zwierzęcy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. człowieczysko n/mos, człowiek mos, człowiekowate mos, człowieczek mos, człowieczeństwo n, nadczłowiek mos, człowieczątko n, człowieczość ż
przysł. człowieczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. człowiek[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ludzki
źródła:
  1. Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 17.