coucher

coucher (język francuski)

wymowa:

​

IPA: [ku.ʃe]

​ ​ ​ ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) kłaść (do łóżka), położyć (spać), ułożyć (do snu)

(1.2) kłaść, położyć, pochylić

(1.3) zapisać, zanotować

(1.4) spędzić noc, przespać się

(1.5) przen. eufem. przespać się (z kimś), pójść (z kimś) do łóżka

czasownik zwrotny se coucher

(2.1) położyć się (spać), ułożyć się (do snu)

odmiana:

przykłady:

(1.1) Il est tard, va coucher les enfants, s'il te plaît. → Już późno, idź, proszę, położyć dzieci spać.

(1.2) Le vent soufflait si fort qu'il couchait même les arbres. → Wiał tak silny wiatr, że pochylał nawet drzewa.

(1.4) Comme j'ai raté le dernier métro, j'ai couché chez mon oncle. → Jako że nie zdążyłem/am na ostatnie metro, spędziłem/am noc u swego wujka.

(2.1) Il faut se coucher tôt ce soir, car demain on prend le train à six heures du matin. → Musimy położyć się spać wcześnie dziś wieczorem, bo jutro mamy pociąg o szóstej rano.

składnia:

(1.5) coucher avec quelqu'un

kolokacje:

(1.1) chambre à coucher

synonimy:

(1.2) courber, incliner

antonimy:

(1.2) lever

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. couche ż, couchant m, couchette ż

przym. couchant, couché

związki frazeologiczne:

nom à coucher dehors

(1.3) coucher une idée sur le papier

etymologia:

łac. collocare

uwagi:

zobacz też: Indeks:Francuski - Podstawowe czasowniki

źródła: