conviva
conviva (interlingua)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) współbiesiadnik, kompanion od stołu
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
conviva (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) współbiesiadnik[1]
- odmiana:
- (1.1) conviva, convivae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik convīva convīvae dopełniacz convīvae convīvārum celownik convīvae convīvīs biernik convīvam convīvās ablatyw convīvā convīvīs wołacz convīva convīvae
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. convivium n, convivatio ż, conviviolum n
- czas. convivo, convivor
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 157.