contemplative

contemplative (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /kənˈtɛmplətɪv/ lub /ˈkɒntəmplətɪv/

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kontemplacyjny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. contemplation

czas. contemplate

przysł. contemplatively

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

contemplative (język francuski)

wymowa:

IPA: /kɔ̃.tɑ̃.pla.tiv/

​

znaczenia:

przymiotnik, forma fleksyjna

(1.1) ż lp od zob. contemplatif

odmiana:

(1.1) lp contemplatif m, contemplative ż; lm contemplatifs m, contemplatives ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

contemplative (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kontemplacyjny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: