constar

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

constar (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA[konș.ˈtaɾ]
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) być coś komuś wiadome / znane / oczywiste, być czegoś świadomy
(1.2) znajdować się, figurować (np. w dokumentach)
(1.3) składać się z czegoś
odmiana:
(1) koniugacja I: czasownik regularny
przykłady:
(1.2) Tu nombre no consta en la lista de admitidos.Twoje imię nie figuruje na liscie przyjętych.
(1.3) Toda trilogía consta de tres partes.Każda trylogia składa się z trzech części.
(1.3) Todo número expresado en forma de fracción consta de un numerador y un denominador.Każda liczba przedstawiona w postaci ułamka składa się z licznika i mianownika.
składnia:
(1.3) constar + de
kolokacje:
(1.1) hacer constar/hacer saber
synonimy:
(1.1) saber, conocer, sospechar
(1.2) figurar, aparecer
(1.3) consistir, componerse
antonimy:
(1.1) desconocer
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. constante
rzecz. constante ż, constancia ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. constāre
uwagi:
(1.1-3) Zawsze w 3-ej os.
(1.1) Zwykle występuje z zaimkiem dopełnienia dalszego, w konstrukcjach typu: dopełnienie + czas. + podmiot. Dla podobnych czasowników zob. aburrir, agradar, asombrar, asustar, bastar, caer (bien, mal...), convenir, dar (asco, pena...), disgustar, doler, encantar, enojar, faltar, fascinar, fastidiar, gustar, hacer (daño, falta...), importar, indignar, interesar, molestar, ofender, parecer, picar, preocupar, quedar, sobrar, sorprender, volver (loco...) ...
źródła: