commune

commune (język angielski)

wymowa:

czasownik

enPR: kəmyo͞on', IPA: /kəˈmjuːn/, SAMPA: /k@"mju:n/

rzeczownik

bryt. (RP) enPR: kŏm'yo͞on, IPA: /ˈkɒmjuːn/, SAMPA: /"kQmju:n/

amer. enPR: käm'yo͞on, IPA: /ˈkɑmjuːn/, SAMPA: /"kAmju:n/

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) obcować (np. z przyrodą), przebywać (z kimś, czymś)

(1.2) rel. przyjmować komunię

rzeczownik

(2.1) wspólnota, komuna

(2.2) gmina (we Francji)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(2.1) Paris Commune → Komuna Paryska

synonimy:

(1.2) take communion

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. communion, communitarian

przysł. communally

przym. communitarian

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

commune (język francuski)

wymowa:

IPA: /kɔ.myn/ ​

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gmina

(1.2) wspólnota

odmiana:

lp commune; lm communes

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: