colocataire

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

colocataire (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ko.lo.ka.tɛʁ/
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski i żeński

(1.1) współlokator
(1.2) współlokatorka[1]
odmiana:
(1.1-2) lp colocataire; lm colocataires
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. colocation
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1.