cierpiący

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cierpiący (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i, IPA[ʨ̑ɛrˈpʲjɔ̃nʦ̑ɨ], AS[ćerpʹi ̯õncy], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą i → j 
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) ims. przymiotnikowy czynny od: cierpieć

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) ktoś, kto cierpi

przymiotnik

(3.1) st.pol. cierpliwy
(3.2) gw. (Poznań) chory[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cierpienie n, cierpiętnik m, cierpiętnica ż
czas. cierpieć
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. cierpieć + -ący
(2.1) pol. cierpieć + -ący
(3.2) kalka z niem. leidend[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(3.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: cierpliwy
źródła:
  1. 1,0 1,1 Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 256.