ciepać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ciepać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʨ̑ɛpaʨ̑], ASepać], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. ciepnąć)

(1.1) pot. rzucać
(1.2) pot. uderzać
(1.3) gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) rzucać[1]
odmiana:
(1.1) [2]
przykłady:
(1.2) Zostaw mnie, bo ci ciepnę.
(1.3) Holdek ciepnął bala z autu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ciepanie n, wyciepanie n
czas. ciepnąć dk., wyciepać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: rzucać
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: uderzać
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: rzucać
źródła:
  1. Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, str. 375-380.
  2. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.