cichość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cichość (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʨ̑ixɔɕʨ̑], ASiχość], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. cisza, milczenie
odmiana:
(1.1) [1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cisza
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. cichy, zaciszny, cichuchny, cichuśki
rzecz. cisza ż
wykrz. cisza
czas. wyciszyć, przyciszyć
przysł. zacisznie
związki frazeologiczne:
w cichości ducha
etymologia:
uwagi:
por. głośność
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.