chrzęścić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chrzęścić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈxʃɛ̃w̃ɕʨ̑iʨ̑], AS[χšũ̯śćić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ę  ?/i
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. chrząsnąć / chrząstnąć / chrzęsnąć / chrzęstnąć)

(1.1) wydawać odgłos tarcia o coś, kruszenia, łamania; zgrzytać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) A samochód toczył się niezgrabnie, chrzęścił i skrzypiał, dzwonił i kaszlał[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. chrząsnąć dk., chrząstnąć dk., chrzęsnąć dk., chrzęstnąć dk., chrzęszczeć ndk.
rzecz. chrząśnięcie n, chrzęszczenie ndk., chrzęśnięcie dk., chrząstnięcie dk., chrzęśnięcie dk., chrzęstnięcie dk., chrzęst
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jerzy Broszkiewicz, Wielka, większa i największa, 1960, Narodowy Korpus Języka Polskiego.