chorować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chorować (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[xɔˈrɔvaʨ̑], AS[χorovać], ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zachorować)

(1.1) cierpieć z powodu choroby, mieć jakąś chorobę, być chorym
(1.2) przen. pot. bardzo czegoś chcieć, dążyć usilnie do czegoś
(1.3) przen. pot. usilnie chcieć kimś być, udawać kogoś
odmiana:
koniugacja IV
przykłady:
(1.1) On często choruje, ale tym razem sytuacja jest poważna.
(1.3) Wilhelm chorował na szlachcica, miał się żenić z jakąś hrabianką, pisał się de Meller, do Łodzi przyjeżdżał ze służbą uliberionowaną, na karetach używał połączonych herbów przyszłej żony i Borowieckiego (…)[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) chorować na depresjęciężko chorować • chorować na wątrobę / na serce
(1.2) chorować na coś / na kogoś
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. choroba ż, chory m, chora ż, chorowanie n, choróbsko n, chorobowe n
czas. dk. zachorować, przechorować
przym. chory, chorowity, chorobliwy, chorobowy, przedchorobowy
wykrz. choroba
przysł. chorobliwie, choro
związki frazeologiczne:
chorować na kieszeń
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. W. Reymont: Ziemia obiecana