charpente

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

charpente (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ʃaʁ.pɑ̃t/
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) konstrukcja, szkielet[1]
(1.2) przen. szkielet, plan, układ, struktura[1]
(1.3) anat. szkielet, kościec[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp ter. trybu oznajmującego od charpenter
(2.2) 3. os. lp ter. trybu oznajmującego od charpenter
(2.3) 1. os. lp ter. trybu łącznego od charpenter
(2.4) 3. os. lp ter. trybu łącznego od charpenter
(2.5) 2. os. lp trybu rozkazującego od charpenter
odmiana:
(1) lp charpente; lm charpentes
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) la charpente d'un poèmeukład wiersza
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. charpenterie ż, charpentier
czas. charpenter
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. carpentum
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 125.