centrala

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

centrala (język polski)[edytuj]

centrala (1.2)
centrala (1.3)
centrala (1.4)
wymowa:
IPA[ʦ̑ɛ̃nˈtrala], AS[cẽntrala], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) główna siedziba jakiejś firmy lub instytucji
(1.2) budynek lub pomieszczenie kierujące łącznością
(1.3) telekom. urządzenie sterujące połączeniami telekomunikacyjnymi; zob. też centrala telefoniczna w Wikipedii
(1.4) muz. pot. bęben wielki
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Dariusz miał kłopot z wygenerowaniem raportu dla centrali.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.4) bęben basowy, bęben wielki, bęben taktowy, taktownik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. centralność ż, centrum n, centrowanie n, centrysta m, centralizacja ż
czas. centrować, wycentrować
przym. centralny, centrowy, centrystyczny
przysł. centralnie, centrowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „centrala” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.