cekin

cekin (język polski)

cekiny (1.1)

cekiny (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kraw. błyszcząca ozdoba w formie krążka przyszywana do ubioru; zob. też cekin (ozdoba) w Wikipedii

(1.2) hist. numizm. złota moneta bita w Wenecji od XIII wieku; zob. też cekin w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cekin	cekiny
dopełniacz	cekinu cekina	cekinów
celownik	cekinowi	cekinom
biernik	cekin	cekiny
narzędnik	cekinem	cekinami
miejscownik	cekinie	cekinach
wołacz	cekinie	cekiny

przykłady:

(1.1) Suknię Iwony zdobiły cekiny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pajeta

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ozdoba

(1.2) moneta

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. zecchino od La Zecca (mennica wenecka)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sequin; (1.2) sequin
• hiszpański: (1.1) lentejuela ż; (1.2) cequí m
• niemiecki: (1.1) Paillette ż; (1.2) Zechine, Zecchine m, Zecchino m
• rosyjski: (1.1) пайетка ż, блёстка ż; (1.2) цехин m
• włoski: (1.1) zecchino m; (1.2) zecchino m

źródła: