carte blanche

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

carte blanche (język polski)[edytuj]

wymowa:
(spolszczona) ‹kart-blãsz›
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) książk. możliwość swobodnego działania, wolna ręka, nieograniczone pełnomocnictwo otrzymane od kogoś
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) otrzymać / mieć carte blanche • dać komuś carte blanche
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. carte blanche (dosł. „biała karta”, tj. podpisana in blanco)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.

carte blanche (język angielski)[edytuj]

wymowa:
enPR: kärt-blänsh, IPA/kɑɹtˈblɑnʃ/, X-SAMPA: /kArt"blAnS/
znaczenia:

fraza rzeczownikowa

(1.1) wolna ręka
odmiana:
przykłady:
(1.1) The general meeting gave the board carte blanche to restructure the sales.Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy dało zarządowi wolną rękę co do restrukturyzacji działu sprzedaży.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. carte + blanche
uwagi:
źródła: