carbonaro

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

carbonaro (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/kar.bo.ˈna.ro/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. polit. karbonariusz, węglarz
(1.2) daw. reg. węglarz

przymiotnik

(2.1) hist. polit. karbonarski
odmiana:
(1.1-2) lp carbonaro; lm carbonari
(2.1) lp carbonaro m, carbonara ż; lm carbonari m, carbonare ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) carbonaio
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. carbonado m, carbonaia ż, carbonaio m, carbonamento m, carbonarismo m, carbonata ż, carbonatazione ż, carbonatite ż, carbonato m, carbonatura ż, carboncello m, carbonchio m, carbonchioso m, carboncino m, carbone m, carbonella ż, carbonera ż, carboneria ż, carbonicazione ż, carbonico m, carboniera ż, carboniere m, carbonilazione ż, carbonile m, carbonino m, carbonio m, carbonite ż, carbonizzazione ż, carburante m, carburatore m, carburazione ż, carburo m, incarbonimento m
czas. carbonare, carbonchiare, carbonizzare, carbonizzarsi, carburare, incarbonire, incarbonirsi
przym. carbonaia, carbonatico, carbonchioso, carboniccio, carbonico, carboniero, carbonilico, carbonioso
tem. słow. carbo-
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. carbonarius
uwagi:
źródła: