cęgi

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cęgi (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˈʦ̑ɛ̃ŋʲɟi], AS: [cẽŋʹǵi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę  ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) zob. obcęgi
(1.2) zool. środkowa para siekaczy u niektórych ssaków
odmiana:
(1)
 
przypadekliczba mnoga
mianownikcęgi
dopełniaczcęgów
celownikcęgom
biernikcęgi
narzędnikcęgami
miejscownikcęgach
wołaczcęgi
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) obcęgi, kleszcze
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obcęgi nmos
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Zange[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: obcęgi
źródła:
  1. ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 45.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=cęgi&oldid=7477663”