bummeln

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bummeln (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈbʊməln]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) włóczyć się
(1.2) guzdrać się
odmiana:
(1.1)[1] bummeln (bummelt), bummelte, gebummelt (sein)
(1.2)[1] bummeln (bummelt), bummelte, gebummelt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bummeln n, Bummel m
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla pol. bomblować + bumblować + bumelować
uwagi:
zobacz też: bummelnabbummelnherumbummelnumherbummelnverbummeln
źródła: