budka telefoniczna

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

budka telefoniczna (język polski)[edytuj]

angielska budka telefoniczna (1.1)
polska budka telefoniczna (1.1)
wymowa:
IPA[ˈbutka ˌtɛlɛfɔ̃ˈɲiʧ̑na], AS[butka telefõńična], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.akc. pob.
?/i ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) telekom. niewielka, lekka budowla z aparatem telefonicznym, ustawiona w miejscu publicznym; zob. też budka telefoniczna w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek zgody,
przykłady:
(1.1) Do korzystania z budki telefonicznej potrzebna jest karta telefoniczna.
(1.1) Gwałtowny rozwój telefonii komórkowej sprawił, że współcześnie prawie nikt nie korzysta z budek telefonicznych.
(1.1) W 2017 roku wszystkie budki telefoniczne zniknęły z polskich ulic.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dzwonić / korzystać z budki telefonicznej • używać budki telefonicznej
synonimy:
(1.1) kabina telefoniczna
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) półkabina telefoniczna
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: