buben

buben (język czeski)

buben (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) muz. bęben

(1.2) bęben (część jakiegoś urządzenia o kształcie walca)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	buben	bubny
dopełniacz	bubnu	bubnů
celownik	bubnu	bubnům
biernik	buben	bubny
wołacz	bubne	bubny
miejscownik	bubnu	bubnech
narzędnik	bubnem	bubny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bubínek, bubeník, bubnování

przym. bubnový

czas. bubnovat

związki frazeologiczne:

mít břicho jak buben • přijít na buben

etymologia:

uwagi:

źródła:

buben (slovio)

buben (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

бубен

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bęben

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: