bryndza

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bryndza (język polski)[edytuj]

bryndza (1.1)
wymowa:
IPA[ˈbrɨ̃nʣ̑a], AS[brnʒa], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. miękki, podpuszczkowy ser wyrabiany z owczego mleka; zob. też bryndza w Wikipedii
(1.2) pot. przen. bieda, nędza
(1.3) reg. kulin. twarożek przyprawiony cebulą[1][2]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Mam dziś na drugie śniadanie bułkę z bryndzą i rzodkiewkami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) bieda
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ser
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. bryndzowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
rum. brînză[3]
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bryndza” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „bryndza” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 5, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 300.
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

bryndza (język słowacki)[edytuj]

bryndza (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. bryndza[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bryndziareň ż, bryndziar m, bryndziarka ż, bryndziarstvo n, bryndziaky m lm, bryndzáky m lm, bryndzovník m, bryndzovníček m
zdrobn. bryndzička ż
przym. bryndzový, bryndziarsky
związki frazeologiczne:
etymologia:
rum.
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „bryndza” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
  2. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 52.