brigante

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

brigante (interlingua)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bandyta, rozbójnik, zbójca
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

brigante (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [bri.ˈgan.te]
podział przy przenoszeniu wyrazu: bri•gan•te
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) przest. hist. bandyta, rozbójnik, zbójca, zbój, zbrodniarz
(1.2) pot. żart. łobuz, urwis, hultaj

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu teraźniejszego (participio presente) od: brigare
odmiana:
(1) lp brigante; lm briganti
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bandito, fuorilegge, gangster, pirata, malvivente, malfattore, farabutto, ladro, rapinatore, assassino, omicida, killer, sicario, terrorista, ribelle, fuoriuscito, pregiudicato
(1.2) canaglia, manigoldo, briccone, birbone, furfante, lazzarone, imbroglione, furbacchione, furbastro, birba, birbante, monello, discolo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. briga ż, brigadiere m, brigantaggio m, brigantessa ż, brigantino m, brigata ż
czas. brigare
przym. brigantesco
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. briga → daw. kompania[1]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „brigante” w: treccani.it.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=brigante&oldid=8194555”