brezent

brezent (język polski)

budynek przykryty plandeką z brezentu (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈbrɛzɛ̃nt], AS: [brezẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gruba, nieprzemakalna tkanina, używana do wyrobu namiotów, plandek, plecaków itp.; zob. też brezent w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	brezent	brezenty
dopełniacz	brezentu	brezentów
celownik	brezentowi	brezentom
biernik	brezent	brezenty
narzędnik	brezentem	brezentami
miejscownik	brezencie	brezentach
wołacz	brezencie	brezenty

przykłady:

(1.1) Na parking wjechała wojskowa ciężarówka kryta brezentem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. brezencik mrz

przym. brezentowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

ros. брезент (brezent) < niderl. presenning

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks tkanin w języku polskim

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) canvas, tarpaulin
• białoruski: (1.1) брызент m
• francuski: (1.1) bâche ż, żegl. taud m
• rosyjski: (1.1) брезент m
• ukraiński: (1.1) брезент m

źródła: