borderline

borderline (język angielski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) graniczny, pograniczny

(1.2) brzegowy (np. przypadek), niezbyt typowy

(1.3) psych. borderline, pograniczny, chwiejny (związany z pogranicznym zaburzeniem osobowości)

przysłówek

(2.1) prawie

rzeczownik

(3.1) granica

(3.2) linia graniczna

(3.3) pogranicze

odmiana:

przykłady:

(2.1) I am feeling so depressed and borderline suicidal. → Mam nastrój tak depresyjny i prawie samobójczy.

składnia:

kolokacje:

(1.3) borderline personality disorder → osobowość chwiejna emocjonalnie typu borderline, osobowość chwiejna emocjonalnie podtypu granicznego

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

borderline (język duński)

wymowa:

IPA: [ˈbɒːdʌˌlɑjn]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) psych. med. borderline, osobowość chwiejna emocjonalnie typu borderline, osobowość chwiejna emocjonalnie podtypu granicznego

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. borderline

uwagi:

źródła: