boomer

boomer (język polski)

‹bumer›

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) slang. starsza osoba (oryginalnie z okresu baby boom 1946–1964), z przestarzałymi poglądami, nienadążająca za współczesnością

odmiana:

przykłady:

(1.1) Okazuje się, że bardzo łatwo zostać boomerem – wystarczy nie zgadzać się z pokoleniem, które dopiero wchodzi na rynek pracy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. boomer < ang. baby boom

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) boomer
• duński: (1.1) boomer w
• niemiecki: (1.1) Boomer m

źródła:

boomer (język angielski)

a boomer (1.5)

wymowa:

bryt. (RP) IPA: [ˈbuːmə]

wymowa australijska

​ ​

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) austral. zool. dorosły samiec kangura

(1.2) urodzony w okresie baby boom (zwykle mowa o okresie 1946–1964)

(1.3) amer. hist. w latach dwudziestych: robotnik podróżujący od jednego rozwijającego się miasta do drugiego w poszukiwaniu pracy

(1.4) amer. środ. wojsk. łódź podwodna wyposażona w broń atomową

(1.5) ornit. bąk

odmiana:

(1) lp boomer; lm boomers

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) baby boomer

(1.4) nuclear ballistic missile submarine, SSBN

(1.5) bittern

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

OK Boomer → slang. dobra, dobra (młodzi do osoby ze starszego od siebie pokolenia)

etymologia:

ang. boom + -er < ang. baby boom + -er

uwagi:

źródła: