boćwina

boćwina (język polski)

wymowa:

​ IPA: [bɔʨ̑ˈfʲĩna], AS: [boćfʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• post. utr. dźw.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. Beta vulgaris, roślina warzywna

(1.2) młode liście boćwiny (1.1)

(1.3) zupa z boćwiny (1.2)

(1.4) pogard. Litwin

odmiana:

(1.1,3-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	boćwina	boćwiny
dopełniacz	boćwiny	boćwin
celownik	boćwinie	boćwinom
biernik	boćwinę	boćwiny
narzędnik	boćwiną	boćwinami
miejscownik	boćwinie	boćwinach
wołacz	boćwino	boćwiny

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	boćwina
dopełniacz	boćwiny
celownik	boćwinie
biernik	boćwinę
narzędnik	boćwiną
miejscownik	boćwinie
wołacz	boćwino

przykłady:

(1.3) Boćwina na wędzonce łaskotała nozdrza; zaległo pochlipujące milczenie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) burak liściowy, botwina

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. botwina ż, botwinka ż

zdrobn. boćwinka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

białor. бацвінне (bacwinnie)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) chard
• baskijski: (1.1) zerba
• hiszpański: (1.1) acelga ż

źródła: