blubranie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

blubranie (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) gw. (Poznań)[1] ględzenie
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikblubranie
dopełniaczblubrania
celownikblubraniu
biernikblubranie
narzędnikblubraniem
miejscownikblubraniu
wołaczblubranie
przykłady:
(1.1) Do słownika z tą gwarą dołączona jest płyta z blubraniem Marycha.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. blubry
czas. blubrać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
inna pisownia blybranie[2]
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „blubranie” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „blybranie” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=blubranie&oldid=7114218”