blokade

blokade (język duński)

wymowa:

Dania: [bloˈkæːðə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) blokada

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. blokering w

czas. blokere

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

blokade (język indonezyjski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) blokada

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

blokade (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) blokada

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

blokade (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) blokada

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: