blöken

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

blöken (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈbløːkn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) beknąć, beczeć (np. o owcach)
odmiana:
(1.1) blök|en (blökt), blökte, geblökt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Geblök n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: