biret

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

biret (język polski)[edytuj]

trójrożny biret (1.2) kardynalski
wymowa:
IPA[ˈbʲirɛt], AS[bʹiret], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) okrągłe nakrycie głowyoznaka bycia doktorem na wyższych uczelniach
(1.2) rel. kanciaste nakrycie głowy duchownych
(1.3) część oficjalnego stroju sędziów, prokuratorów i adwokatów
(1.4) st.pol. męskie nakrycie głowy[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1-3) Biret jest obecnie częścią oficjalnego stroju członków senatu wyższej uczelni, duchownych i sędziów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. barretum, łac. biretumczapeczka[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 127.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „biret” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.