bionika
bionika (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) biol. techn. nauka badająca możliwości wykorzystania w technice (głównie w automatyce, elektronice i mechanice) wiedzy o budowie i funkcjonowaniu żywych organizmów; zob. też bionika w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik bionika dopełniacz bioniki celownik bionice biernik bionikę narzędnik bioniką miejscownik bionice wołacz bioniko
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bionics
- azerski: (1.1) bionika
- czeski: (1.1) bionika ż
- hiszpański: (1.1) biónica ż
- niemiecki: (1.1) Bionik ż
- węgierski: (1.1) bionika
- źródła:
bionika (język azerski)[edytuj]
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bionika (język baskijski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bionika (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bionika bioniky dopełniacz bioniky bionik celownik bionice bionikám biernik bioniku bioniky wołacz bioniko bioniky miejscownik bionice bionikách narzędnik bionikou bionikami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bionika (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „bionika” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
- ↑
Hasło „bionika” w: Pravidlá slovenského pravopisu, red. M. Považaj, Veda, Bratysława 2013 (wydanie IV), ISBN 978-80-224-1331-2.
bionika (język słoweński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bionika (język węgierski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: