bierny palacz

bierny palacz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbʲjɛrnɨ ˈpalaʧ̑], AS: [bʹi ̯erny palač], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba narażana na bierne palenie

odmiana:

(1.1) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bierny palacz	bierni palacze
dopełniacz	biernego palacza	biernych palaczy
celownik	biernemu palaczowi	biernym palaczom
biernik	biernego palacza	biernych palaczy
narzędnik	biernym palaczem	biernymi palaczami
miejscownik	biernym palaczu	biernych palaczach
wołacz	bierny palaczu	bierni palacze

przykłady:

(1.1) Należy unikać zadymionych pomieszczeń. Z badań wynika, że bierni palacze są w równym stopniu narażeni na wszelkie konsekwencje wynikające z nałogu palenia, w tym również nawracające infekcje górnych dróg oddechowych.

(1.1) We Wrocławiu 60-70% dzieci jest biernymi palaczami, zmuszonymi przez dorosłych do wdychania dymu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bierne palenie n

forma żeńska bierna palaczka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) secondhand smoker
• baskijski: (1.1) erretzaile pasibo
• duński: (1.1) passivryger w, passiv ryger w
• hiszpański: (1.1) fumador pasivo m
• niemiecki: (1.1) Passivraucher m

źródła: