bienfaitrice

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bienfaitrice (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA/bjɛ̃.fɛ.tʁis/
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta dobroczyńca[1]
odmiana:
(1.1) lp bienfaitrice; lm bienfaitrices
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bienfaiteur, bienfaisance, bienfait
przym. bienfaisant
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 87.