bieżnik

bieżnik (język polski)

bieżnik (1.1)

bieżnik (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈbʲjɛʒʲɲik], AS: [bʹi ̯ežʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mot. zewnętrzna, ochronna warstwa opony z wgłębieniami na powierzchni, które poprawiają jej przyczepność; zob. też bieżnik (motoryzacja) w Wikipedii

(1.2) podłużna serweta na ławę lub stół

(1.3) żegl. urządzenie do podnoszenia ciężarów

(1.4) wzór na spodniej części podeszwy buta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bieżnia

(1.2) laufer

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) opona

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. biegacz mzw/mos, bieżnikowanie n, bieżnikownia ż, bieg mrz, bieżnia ż

czas. bieżyć, bieżnikować ndk., bieżeć

przym. bieżący, bieżnikowy, biegowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tread; (1.2) runner
• duński: (1.1) dækmønster n, slidbanemønster n; (1.4) sålmønster n
• hiszpański: (1.1) banda de rodadura ż; (1.2) camino de mesa m, corremesa m
• niemiecki: (1.1) Profil n, Lauffläche ż; (1.2) Tischläufer m
• nowogrecki: (1.1) πέλμα n, αυλακώσεις ż lm του πέλματος ελαστικού; (1.2) τραβέρσα ż, τραπεζομάντηλο μέσης n
• rosyjski: (1.1) протектор m

źródła: