bicykl

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bicykl (język polski)[edytuj]

bicykl (1.1)
bicykl (1.1)
wymowa:
IPA[ˈbʲiʦ̑ɨkl̥], AS[bʹicykl̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) transp. hist. dawny rower, zwykle o kołach różnej wielkości; zob. też bicykl w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przest. bicyklet
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rower
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bicyklet m
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. bicycle < łac. bis + gr. κύκλος (kýklos) → dwa razy + koło[1][2]
uwagi:
zobacz też: monocyklbicykltricyklkwadrycyklwelocyped
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „bicykl” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
  2. Violetta Machnicka, Uwagi o słownictwie „Kronik” Bolesława Prusa, „Acta Universitatis Lodziensis”, „Folia Linguistica” 39/1999, s. 58.

bicykl (język czeski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) bicykl
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) jízdní kolo, velociped
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: