bialutki
bialutki (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bialutki bialutka bialutkie bialutcy bialutkie dopełniacz bialutkiego bialutkiej bialutkiego bialutkich celownik bialutkiemu bialutkiej bialutkiemu bialutkim biernik bialutkiego bialutki bialutką bialutkie bialutkich bialutkie narzędnik bialutkim bialutką bialutkim bialutkimi miejscownik bialutkim bialutkiej bialutkim bialutkich wołacz bialutki bialutka bialutkie bialutcy bialutkie
- przykłady:
- (1.1) Mówią "bielutkie chmurki" zamiast bialutkie, "areoklub" zamiast aeroklub, "areobik" zamiast aerobik, że będzie "zero stopni" zamiast zero[1].
- (1.1) Trudno uwierzyć, że bialutkie, pozbawione tłuszczu mięso krewetek, homarów, ośmiornic, kalmarów - to prawdziwa bomba szkodliwych składników[2].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Wojciech Markiewicz, Burza w garnku z kalafiorem, „Polityka”, 11/04/2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Mój "Dzienniczek Polski", „Dziennik Polski”, 29/09/2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.